ผมเป็นหมอเวชปฏิบัติทั่วไปครับ เรียนจบมา 5 ปีแล้ว ทำงานใช้ทุนครบ 3 ปี หลังจากใช้ทุนครบผมได้ตัดสินใจศึกษาต่อแพทย์ประจำบ้านสาขาเวชศาสตร์ฉุกเฉินที่สถาบันแห่งหนึ่งในกทม.ครับ แต่เรียนได้ 6 เดือนก็รู้สึกว่ามันไม่ใช่สิ่งที่ใฝ่หา จึงได้โบกมืออำลาออกมาทำงานฟรีแลนซ์อยู่ได้ระยะหนึ่งก็ตัดสินใจเข้าทำงานเป็นหมอที่สนามบินครับ งานหลักๆคือการตรวจรักษาพนักงานและครอบครัว แต่ก็จะมีตรวจผู้โดยสารอยู่เรื่อยๆครับทั้งไทยและเทศ ตอนนี้ทำมาได้ปีกว่าๆก็รู้สึกว่างานที่ทำอยู่มันไม่ค่อยมีความสุขความท้าทายเท่าที่ควรครับ แต่ก็ยังดีที่พอได้คุยกับคนต่างชาติบ้าง ไม่รู้ผมเป็นคนเบื่อง่ายไปหรือเปล่าครับ ตอนนี้ก็เลยกลับมาคิดเรื่องเรียนต่ออีกครั้ง

     ปัญหาก็คือไม่รู้จะเรียนต่อสาขาใดเพราะไม่ได้รู้สึกชอบสาขาใดสาขาหนึ่งเป็นพิเศษเลย แต่ที่ชอบคืออยากใช้ภาษาอังกฤษสื่อสารครับถึงแม้ว่า ณ ขณะนี้จะยังไม่เก่งก็ตาม ผมไม่ชอบเมดจ๋า ไม่ชอบผ่าตัดอะไรมากมาย แรกเริ่มเดิมทีอยากเรียนจิตเวชแต่คิดว่าตัวตนเราเป็นคนเครียดง่ายกลัวจะบ้าไปเสียก่อน ที่มองๆอยู่ก็มีเวชศาสตร์การท่องเที่ยว และก็เวชศาสตร์ครอบครัว หรือจะกลับไปสานฝันเป็นจิตแพทย์ดีครับ

ด้วยความเคารพอย่างสูง..