ผมต้องขอโทษคุณหมออย่างแรง ที่เคยเรียนคุณหมอว่าจะนำต้นกล้วยและมะละกอไปปลูกให้คุณหมอ ด้วยความหลงใหลได้ปลื้มในตัวคุณหมอ และความเห่อกล้วยพันธุ์ดีที่พึ่งจะได้มา ทำใหัขาดสติ ลืมนึกไปว่าการให้ต้นไม้แก่ผู้อื่นนั้น ถึงแม้จะไปปลูกให้ ก็เป็นการเพิ่มภาระแก่ผู้รับ ถึงจะเป็นพืชพื้นๆอย่างกล้วยหรือมะละกอก็ตาม ถ้าจะให้ได้ผลดีก็ต้องได้รับการดูแลเอาใจใส่ ผมได้สำนึกว่า น.พ. สันต์ ใจยอดศิลป์ หาใช่ผู้ที่ so call สูงอายุ ที่ธรรมดาสามัญเหมือนผู้คนทั้งหลายไม่ ถึงแม้จะเกษียณแล้ว แต่คุณหมอยังมีสิ่งที่ต้องทำ (อยากจะทำ) อีกหลาย 100 อย่าง ดังนั้น ผมจึงได้ลงมือปลูกกล้วยหอมและมะละกอ (พันธุ์ดี) ที่ไร่ของผม ซึ่งผมมีพร้อมทั้งเวลาและอุปกรณ์ เมื่อได้ผลแล้วผมจะนำส่งเป็นบรรณาการให้กับคุณหมอ ซึ่งผมคิดว่าเข้าท่ากว่าเยอะเลย