(ภาพวันนี้: มองออกนอกหน้าต่าง) กราบเรียนอาจารย์สันต์ เมื่ออาทิตย์ที่แล้วได้มีโอกาสไปกราบครูบาอาจารย์ซึ่งเป็นพระอาวุโสที่จังหวัด … พอจ.ท่านมีความสนใจเรื่องการบำบัดโรคโดยใช้สมุนไพรธรรมชาติและจุลินทรีย์ในร่างกาย พอจ. ภาวนาอยู่รูปเดียวและได้ปลูกสมุนไพรไทยหลายชนิดที่บริเวณกุฏิ พอจ. ได้อ่านบทความของคุณหมอและมีความสนในอย่างมาก พอจ. ได้ฝากให้ถามคำถามคุณหมอดังต่อไปนี้ค่ะ1. ร่างกายคนเรามีจุลินทรีย์ที่มีประโยชน์กี่ชนิด ชื่ออะไรบ้าง2. แต่ละชนิดเราจะหาได้จากแหล่งอาหารอะไร3. จะตรวจสอบได้ไหมว่าตอนนี้ร่างกายเรามีจุลินทรีย์ตัวไหนเท่าไร ส่วนตัวตอนนี้กินprobiotica ของ … และคิดว่าจะลองส่งไปให้พอจ.ด้วย

(ภาพวันนี้: พู่จอมพล) สวัสดีครับอาจารย์ ปรึกษาอาจารย์เรื่องที่คิดว่าเลื่อนลอยอยู่ แต่อยากได้คาถาเป่ากระหม่อมจากอาจารย์ครับ ตอนนี้ผม 55 แล้ว อยากออกจากราชการ อยากเด็ดขาดเหมือนอาจารย์ อยากไปอยู่ป่าอยู่สวนเพราะเริ่มทำไว้แล้ว แต่ดันทำเกินตัวเล็กน้อย พละกำลังยังเหลืออยู่ คิดว่าถ้าไม่ป่วยน่าจะอยู่ได้อีกนาน ปัญหาคือคิดไปเองว่าถ้ารับราชการอยู่อย่างนี้มันเสียศักดิ์ศรี เพราะไม่ทุ่มเทเหมือนเดิมแล้วเนื่องจากมีงานสวนต้องทำ จึงมักจะเคร่งครัดเรื่องว่าถ้านอกเวลาแล้วจะขอปิด ไม่รับรู้ ไม่ช่วยวางแผน กลายเป็น

นานมาแล้วผมได้ยินได้ฟังเรื่องราวของผู้สูงอายุท่านหนึ่งซึ่งเคยเป็นคนมีเกียรติเป็นที่นับถือในวงการของท่านเอง เรื่องเกิดขึ้นเมื่อท่านปฏิเสธไม่ไปงานศพของญาติกันด้วยเหตุผลว่าท่านแก่เงอะงะแล้วไปไม่สะดวก กลายเป็นเรื่องเป็นราวใหญ่โตอันเกิดจากความไม่เข้าใจกัน ถึงขั้นประกาศตัดญาติขาดมิตรกันเลยทีเดียว ผมรับฟังด้วยความเข้าใจท่านผู้สูงอายุท่านนั้นแต่ก็มีความรู้สึกขบขันอยู่ในใจว่าเออหนอ ความยึดถือในบทละครที่ตัวเองเล่นของคนเรานี้บางทีมันมากจนลืมไปว่ามันเป็นแค่ละคร ไม่คิดว่าวันหนึ่งต้องมาเจอเรื่องแบบนี้กับตัวเอง ผมต้องขอโทษที่อาศัยบล็อกนี้สื่อข้อความวันนี้ ทำให้ท่านผู้อ่านที่คาดหวังจะได้อ่านข้อมูลความรู้เรื่องสุขภาพต้องเสียเวลาเปิดบล็อกโดยไม่ได้อ่านอะไร แต่ผมก็มองไม่เห็นหนทางใดที่จะสื่อความในใจนี้ออกไปเป็นการป้องกันที่จะเกิดกรณีบัวช้ำน้ำขุ่นขึ้นในภายหลัง เพราะคนรู้จักผมมีทั้งใกล้และไกล ทั้งวงในวงนอก มองไม่เห็นวิธีสื่อสารใดๆดีไปกว่าผ่านบล็อกนี้ ประเด็นก็คือผมอยากกราบเรียนให้ทราบล่วงหน้าเพื่อป้องกันการต้องมาพะอืดพอมเพราะต่างไม่รู้ใจกัน ว่าการเสนอให้ผมรับปริญญาดุษฏีก็ดี รับรางวัลก็ดี เป็นกรรมการกิติมศักดิ์หรือสถานะอื่นๆก็ดี หรือแม้กระทั่งเรื่องเล็กๆเช่นขอให้เป็นประธานเปิดงานนิทรรศการ ไปแสดงปาฐกถาเปิดการประชุม ด้วยเจตนาที่ผมเข้าใจดีว่าท่านต้องการสร้างทิศทางหรือตัวอย่างที่ดีในสังคม

(ภาพวันนี้: ดอกคอสมอส) กราบเรียนอาจารย์สันต์ หนูมาเข้า SR เมื่อ 2020 ตอนนั้นอาจารย์อธิบายวงจรปฏิจจสมุปบาทสั้นๆหนูฟังแล้วเข้าใจดีมาก แต่พอกลับมาก็ลืมคำอธิบายของอาจารย์ในรายละเอียดเสียแล้ว เมื่อนานมานี้มีเหตุการณ์ที่แฟนเขาพูดอะไรที่ไม่ถูกใจหนู คืนนั้นหนูมีใจสั่นรัวเป็นพักๆ และนอนไม่หลับทั้งคืนเพราะคิดเรื่องที่แฟนเขาพูด ในที่สุดเมื่อทุกข์มากก็พยายามเอาหลักปฏิจจสมุปบาทมาอธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นแต่ก็อธิบายไม่ได้ คิดไปคิดมาอยู่หลายรอบ ตื่นมาเปิดหนังสือพุทธธรรมก็ยังอธิบายไม่ได้ จึงเขียนมาขอความกรุณาอาจารย์ค่ะ …………………………………………………….. ตอบครับ คุณเป็นคนบ้าปริยัติ รู้ตัวหรือเปล่า

(ภาพวันนี้: ตั้งกระถางทิ้งไว้นานไปหน่อย) คอนเซ็พท์ใหม่ของ RDBY-25 มีอยู่สองเรื่องที่เกิดขึ้นใหม่ในวงการแพทย์ ซึ่งจะถูกนำเข้ามาเป็นพื้นฐานในการจัดแค้มป์ RDBY-25 คือ 1. มุมมองใหม่ที่ว่าโรคเรื้อรังทั้งหลายอย่างน้อยก็ 8 โรค คืออัมพาต หัวใจ ความดัน เบาหวาน ไขมันสูง อ้วน โรคไตเรื้อรัง และโรคสมองเสื่อม

(ภาพวันนี้: พวงชมพู) อาจารย์คะ (1) จะทำอย่างไรกับอดีตที่เป็นเรื่องกวนใจไม่หยุดหย่อน และเผอิญมันเป็นสิ่งที่จะย้อนไปแก้ไขหรือขอโทษขอโพยไม่ได้เสียด้วย (2) ที่อาจารย์ให้ความสำคัญกับเดี๋ยวนี้ ก็ในเมื่ออดีตมันมากวน ทำอย่างไรจึงจะมีความสุขที่เดี๋ยวนี้ได้ ตอบครับ ………………………………………………………………………………… ก่อนอื่น เรามานิยามกันก่อนนะ ว่า “อดีตคือความคิด ที่เราคิดขึ้นที่เดี๋ยวนี้” ดังนั้นถ้าเราไม่คิดขึ้นที่เดี๋ยวนี้ อดีตก็ไม่มี คืออดีตไม่ใช่ของจริงที่ถาวร

อย่าไปซีเรียสกับชื่อหัวเรื่องในตารางเรียน เพราะของจริงผมไม่ได้ทำตามนั้น ความจริงไม่เฉพาะตารางเรียน ทั้งชีวิตนี้ก็อย่าไปซีเรียสกับเรื่องอะไรมาก อย่าไปคิดว่าเรื่องที่เรากำลังทำอยู่ หรือภาระกิจที่เรากำลังแบกอยู่นี้มันสำคัญอะไรมากมาย สมมุติว่าวันพรุ่งนี้เราตายไป หลังจบงานศพของเราไม่กี่วันโลกทั้งโลกก็จะกลับสู่สภาพเดิมไม่มีใครเดือดร้อนอะไร เพราะเมื่อเทียบกับจักรวาลอันกว้างใหญ่นี้ ชีวิตเราหนึ่งชีวิตก็เทียบได้กับเม็ดฝุ่นเม็ดเดียวเท่านั้น ดังนั้น อย่าไปจริงจังกับมันมากเกินไป ไหนๆพูดถึงประเด็นนี้แล้ว ขอพูดต่ออีกหน่อยเป็นการทวนความจำให้พวกเราว่าชีวิตนี้มันสั้นมาก this is a very brief life