สวัสดีค่ะ

ดิฉันติดตามอ่านประจำ ไม่เคยฝากคำถามไว้ แต่ก็ได้อ่านคำตอบที่ตัวเองสนใจใคร่ถามจากที่คุณหมอตอบคนอื่น ๆ

วันนี้ได้อ่านเรื่องเกี่ยวกับลูกที่ต้องดูแลคุณพ่อที่ป่วยเรื้อรัง แล้วสะท้อนใจ รู้ถึงความลำบากและทุกข์ใจอย่างยิ่งของลูกที่มีความตั้งใจที่จะดูแลบุพการีอย่างดีที่สุด แต่สิ่งต่าง ๆ ในชีวิตความเป็นอยู่และสถานะแวดล้อมไม้เอื้ออำนวยเลย

การที่ต้องทอดทิ้งบุพการีที่ป่วยเรื้อรังไว้ที่โรงพยาบาลตามที่คุณหมอแนะนำ คงเป็นสิ่งที่สะเทือนใจอย่างยิ่ง แต่ดิฉันก็นึกไม่ออกเหมือนกันว่าถ้าตัวเองตกอยู่สภาพแบบนั้นจะทำอย่างไรได้

เห็นคุณหมอมีความสนใจและตั้งใจที่จะทำศูนย์ดูแลผู้ป่วยเรื้อรัง รวมทั้งผู้สูงอายุแบบครบวงจร สำหรับคนทั่วไปที่ไม่ค่อยมีฐานะ คงต้องอาศัยเงินอุดหนุนจากภาครัฐ คงไม่ง่ายแต่ดิฉันเชื่อในศักยภาพของคุณหมอว่าจะทำได้แน่นอน ขอเพียงเริ่มต้นเท่านั้น ทุกอย่างก็จะดำเนินไปได้

ดิฉันหวังว่าจะได้มีโอกาสร่วมทำสิ่งดี ๆ ที่จำเป็นแก่สังคมไทยนี้ด้วย ขอปวารนาตัวเป็นลูกมือให้คุณหมอสำหรับงานนี้ และจะทำงานให้ตามกำลังและโอกาสนะคะ

……………………………………

ขอบพระคุณครับ

เพิ่งมีก็แต่คุณนี่แหละ ที่บอกว่าจะช่วย คนอื่นๆมีแต่บอกว่าจะรอเป็นผู้รับบริการ
ถึงเวลาจะขอความช่วยเหลือผมจะอีเมลหานะครับ

นพ.สันต์ ใจยอดศิลป์