นพ.สันต์ ใจยอดศิลป์ ให้สัมภาษณ์วิทยุ FM …. ว่าด้วยสารพัดเรื่อง และ ส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่ (ถอดจากสคริปต์) FM ….      ที่มาของหนังสือ “โรคหัวใจ” ที่คุณหมอเพิ่งเขียนออกมาใหม่ แล้วก็..คุณหมอมีแจกให้หนูอีกสักเล่มไหมคะ นพ.สันต์  

เรียนคุณหมอสันต์ดิฉันได้อ่านบทความเกี่ยวกับโรคธาลัสซีเมียที่คุณหมอเขียนตอบกับผู้ป่วยท่านหนึ่งในบทความสุขภาพณ ตอนนี้ เวลานี้ ดิฉันมีเรื่องกลุ้มใจมากที่สุด ที่อยากจะเรียนขอคำปรึกษากับคุณหมอ ดิฉันตั้งครรภ์ได้11สัปดาห์ ตรวจพบว่าดิฉันเป็นพาหะธาลัสซีเมียชนิด HB E และที่โชคร้ายกว่านั้นสามีตรวจพบพาหะธาลัสซีเมียชนิดเบต้า ตอนนี้ได้ส่งเจาะเลือดไปยังโรงพยาบาลแห่งหนึ่งในจังหวัดเชียงใหม่ โอกาสที่ดิฉันจะได้ลูกเป็นปกติมันริบรี่เหลือเกิน ตอนนี้กลุ้มใจมากค่ะ รอฟังผลอีก 4 อาทิตย์ กินไม่ได้นอนไม่หลับและเครียดมาก ดิฉันอยากทราบว่ามีโอกาสกี่ % ที่ลูกจะเป็นธาลัสซีเมีย

 เรียนคุณหมอสันต์ที่เคารพ หนูถูกลูกสาวอายุ 6 ขวบ ตะโกนใส่หู สองพี่น้องเขาทะเลาะกันแล้วเรียกร้องความสนใจจากแม่ คนหนึ่งล็อคคอหนูไว้แล้วตะโกนใส่รูหูของหนู แล้วหลังจากนั้นหนูเอาน้ำไปบริจาคให้ที่ม็อบ เขาพากันเป่านกหวีดขอบคุณจนหูอื้อทั้งสองข้าง หลังจากนั้นหูข้างที่ลูกสาวตะโกนใส่ก็ได้ยินลดลงๆจนต้องเปลี่ยนข้างรับโทรศัพท์ ไปตรวจการได้ยินที่แผนกหูของรพ…. และที่รพ. .. แล้วหมอบอกว่าต้องรักษาด้วยการกินยา prednisolone 5 มก. วันละ 6 เม็ด

เรียนคุณหมอสันต์ที่เคารพ หนูอายุ 47 ปี (เป็นหนูได้นะคะ?) มีปัญหาเป็นโรคปวดท้องเรื้อรัง ปวดแบบตะคริวกินท้อง เหมือนผีบิดไส้เอี๊ยด..ด เวลามันปวดขึ้นมาหนูไม่เอาอะไรทั้งนั้น เป็นมากหลังกินข้าว ต้องทิ้งโต๊ะกินข้าววิ่งเข้าห้องน้ำประจำ เวลาไปถ่ายก็จะออกมาเป็นอุจจาระเหลวนิดๆก้อนเล็กๆเหมือนไม่เต็มใจจะออก มักมีมูกเคลือบอยู่ด้วย ถ่ายแล้วนึกว่าหมดแล้ว แต่ยังไม่ทันลุกก็ปวดถ่ายอีก แต่ก็ไม่มีอะไรจะออกแล้ว  บางช่วงเขาก็บุกหนักติดๆกันหลายสัปดาห์หรือหลายเดือน ช่วงแบบนั้นจะถ่ายวันละ 4 –

เรียนคุณหมอสันต์ ใจยอดศิลป์ ผมมีเรื่องขอคำปรึกษาเกี่ยวกับน้องชายซึ่งเป็นหมอทั่วไปในโรงพยาบาลแห่งหนึ่ง จ.ปัตตานี แกบ่นถึงปัญหาซึ่งมันอาจจะไม่ใช่เป็นปัญหาใหญ่อะไรแต่อาจเป็นเหมือนฟางเส้นสุดท้ายที่แกจะเลิกเป็นหมอก็ได้ ผมเข้าใจได้ว่าแกเก็บสะสมอะไรไว้ในใจและอดทนเพื่ออะไรสักอย่างตั้งแต่เรียนหมอแล้ว ซึ่งแน่นอนอาชีพนี้ช่วยเป็นหน้าเป็นตาให้แก่ทางบ้านผมโดยเฉพาะพ่อกับแม่ ถึงแม้นว่าพี่อย่างผมอาจถูกมองข้ามจากญาติๆไปบ้าง แต่ผมยังจะไม่ขอคำปรึกษาเรื่องของผม เอาเป็นว่าขอปรึกษาเรื่องของน้องชายก่อน เรื่องก็คือว่า (ขอโพสเป็นข้อความจากน้องชายนะครับ) “ขณะนี้รู้สึกว่าชีวิตการทำงานถึงทางตันแล้วครับ เริ่มไม่มีความสุขกับการตรวจคนไข้แล้วครับ วันนี้มีเหตุการณ์เหมือนฟางเส้นสุดท้ายที่ทำให้ผมหมดอาลัยในชีวิตความเป็นหมอแล้วครับ แม่พาลูกมาตรวจบอกว่าหอบจะเอายาพ่น ผมตรวจแล้วลูกไม่ได้หอบก็เลยไม่ให้ ประวัติหอบก็ไม่มี แต่แม่จะเอาให้ได้ ก็เลยอธิบายถึงตัวโรคว่าเด็กเป็นไข้หวัด

เรียนคุณหมอที่เคารพดิฉันมีแม่เป็นโรคอัลไซเมอร์ แม่จำลูกหลานได้ หลงเรื่องกินแล้วแต่ยังไม่ได้กิน เดินพอได้ แต่อารมณ์ร้ายชอบด่าและโวยวาย มีโรคความดันสูงอย่างเดียวค่ะ ไม่เป็นไขมันสูง ไม่เป็นเบาหวาน ไม่อ้วน เมื่อต้นปีที่แล้วแม่อาละวาด จนเหนื่อย ไม่ยอมกินข้าว พาไป รพ.ธรรมศาสตร์ นอนอยู่ 3 วัน หมอให้น้ำเกลือและอาหารทางสายยาง ตอนจะกลับแม่ดึงสายอาหารออก กลับมากินอาหารทางปากตามเดิมดิฉันได้ทำอาหารจากสูตรอาหารทางสายยางของ

เรียน อาจารย์ที่เคารพครับผม ติดตาม บทความ ที่ มีประโยชน์มาก ของ อาจารย์ และรู้สึกยกย่องกับจิตอาสา ของ อาจารย์ เป็นอันมาก จนคราวนี้ผมต้องเป็นผู้ได้รับคำปรึกษาเอง… เรื่องของผมมีอยู่ว่าแฟนไปหาหมอที่ ร.พ. แห่งหนึ่ง ท่านบอกว่าเป็น ช๊อคโกแลตซีส และท่านก็ไม่พูดถึงมะเร็งเลย จนเราถามเรื่องมะเร็ง