ซื้อไก่ตัวนี้มาเพราะเห็นว่าอัตตามันแยะดี ถาม..อ.จารย์หมอว่า ตัวเองทำงานในรพ.เห็นคนเจ็บป่วย คนตาย ประจำ ทำไมไม่ปลงตก เมื่อเกิดกับตัวเอง ยังทำใจไม่ได้ ยังมีการเศร้าโศกอีก ทั้งที่เป็นเรื่องธรรมชาติ ………………………………………. ตอบครับ คุณถามว่า “ทำไม” แต่ใจผมอยากจะตอบคำถามว่า “ทำอย่างไร” มากกว่า เพื่อให้ทั้งคุณและทั้งผู้อ่านท่านอื่นๆเอาไปใช้ได้ในชีวิตจริง
อ่านต่อ(คืนนี้ผมเพิ่งเสร็จจาก SR16 โล่งใจสบายดี อากาศหนาวเย็นอย่างนี้จึงกางเต้นท์ใต้แสงจันทร์ที่ลานหน้าบ้าน เพื่อนๆมากินข้าวและชมดวงจันทร์ด้วยกันและถ่ายรูปนี้ให้ เป็นภาพมองผ่านเต้นท์กระโจมผ่านป่าหลังบ้านไปหาพระจันทร์ทรงกลด โปรดสังเกตว่าโทรศัพท์สมัยนี้ถ่ายกลางคืนยังเห็นสีเขียวของต้นไม้ได้เลย เล่าให้ฟังเพื่อจะบอกว่าจดหมายฉบับนี้ตอบจากในเต้นท์) สวัสดีครับคุณหมอสันต์ที่เคารพ ผมมีเรื่องรบกวนปรึกษาคุณหมอหน่อยครับ ผมอายุ 42 ปี
อ่านต่อชั่วโมงนี้เราจะทดลองนั่งสมาธิแบบหนึ่ง เป็นแค่การทดลองมีประสบการณ์นะ ลองมองการนั่งสมาธิหรือ meditation เหมือนการไปเดินเที่ยวป่าปีนเขาหรือ trekking การเที่ยวก็ต้องสนุกเพลิดเพลินถูกไหม ไม่ใช่น่าเบื่อหน่าย การไม่ได้ไปเที่ยวสิน่าเบื่อหน่าย การนั่งสมาธิก็เป็นการเที่ยวไปในใจของเรา ซึ่งเป็นป่าหรือเขาที่เราไม่เคยไปเที่ยวกันมาก่อน หรือเคยตั้งใจจะไปเที่ยวแล้วก็ไปพลาดท่าเสียทีตั้งแต่สองสามก้าวแรก เช่นคนไปหัดเดินป่าเห็นธารน้ำไหลเชี่ยวแล้วไปเดินข้ามลำธารที่เชี่ยวแล้วก็พลัดลงไปในธารน้ำ ถูกน้ำพัดพาไปไหนต่อไหนไกลเป็นกิโลกว่าจะคว้าหญ้าแขมริมธารกลับขึ้นฝั่งได้ กล้องถ่ายรูปหลุดหาย แขนถลอกปอกเปิก แล้วจะให้บอกว่าการไปเที่ยวเดินป่าสนุกได้อย่างไร ฉันใดก็ฉันนั้น
อ่านต่อฝนยังอ้อยอิ่งเหมือนไม่อยากจากไปไหน แต่ลมหนาวอันเยือกเย็นก็มาเยือนมวกเหล็กเรียบร้อยแล้ว อากาศหนาวอย่างนี้ ขณะที่สองตายายนั่งดื่มกาแฟกินอาหารมื้อเช้ากันที่ริมสวนดอกไม้หน้าบ้านมวกเหล็ก มองดูวิวกว้างๆเย็นๆเทาๆ แล้วเพลงซิมโฟนี่เก่าๆเพลงหนึ่งก็ดังแว่วขึ้นมาในหู “..Lambert You can’t even baa You can’t even bleat Your ears
อ่านต่ออจ.คะ ช่วงนี้กลับมามีความคิดแบบวกวน เครียดไม่รู้สาเหตุ กลัวตัวเองจะเป็นโรคนู่นนี่ (สงสัยรู้เยอะไปหน่อย) พยายามกลับมาดูความคิดตัวเอง แต่พอดูทีไร โดนลากไปกับมันทุกที เหม่อ ทำงานไม่effectiveเลยค่ะ พอมีความรู้สึกว่าไม่อยากคิดวกวน ไม่อยากเครียด มันก็อยากจะร้องไห้ เหมือนหนีไม่พ้น555 อ่านของ อจ มาตลอด และกำลังพยายามทำ อยากทราบว่าเวลารู้ว่าคิดหรือเครียด เราก็แค่รู้ว่ามันมานะ
อ่านต่อเรียนคุณหมอสันต์ ฝึกฝนตัวเองมาสามสิบกว่าปี จนแน่ใจว่าตัวเองหลุดพ้นแล้ว ได้พยายามแชร์หรือถ่ายทอดให้คนอื่น แต่ไม่เป็นผลเพราะคนหลับเขาไม่ยอมตื่น มิหนำซ้ำการใช้ชีวิตอยู่ในโลกที่เห็นความงก การจงใจเอารัดเอาเปรียบหรือทำร้ายกันของคนแล้วมันเกิดความเบื่อ เอือมระอา หรือซึมเศร้าก็ไม่รู้ ไม่อยากจะทำอะไรที่เคยทำ ไม่อยากจะพบจะพูดกับใครเพราะพูดไปก็ไม่มีใครรู้เรื่องที่เราพูด เหมือนตัวเองอยู่ในโรงพยาบาลคนบ้าโดยที่ตัวเองไม่บ้าอยู่คนเดียว แม้แต่หมอหรือพยาบาลก็บ้าหมด หรือในทางกลับกันตัวเราเองเป็นโรคจิตอยู่คนเดียวหรือเปล่า ถามครูบาอาจารย์ก็เอาแต่บอกว่าให้แผ่เมตตา อยากถามคุณหมอว่าดิฉันควรจะทำอย่างไรต่อดีคะ …………………………………………………. ตอบครับ
อ่านต่อสวัสดีค่ะหนูอายุ 21 ปี อยากสอบถามค่ะ คือหนูกินยาต้านซึมเศร้า แล้วมีน้ำนมไหลออกมา จะเป็นอันตรายมั้ยคะ …………………………… ตอบครับ ถามว่ากินยาต้านซึมเศร้าแล้วน้ำนมไหลมีอันตรายไหม ตอบว่าไม่มีอันตรายหรอกครับ เพราะภาวะน้ำนมไหล เป็นผลข้างเคียงของยาต้านซึมเศร้า นี่เป็นเรื่องธรรมดา แต่การที่คุณซึ่งอายุเพิ่งเป็นสาวเป็นแส้ขนาดนี้ หากกินยาต้านซึมเศร้าอยู่นานๆ
อ่านต่อ