อาจารย์สันต์ที่เคารพ ตั้งแต่กลับจาก spiritual retreat ผมก็ยังติดตามบล็อกของอาจารย์เรื่อยมา แต่ผิดหวังที่ระยะหลังอาจารย์ไม่ตอบคำถามเรื่องจิตวิญญาณเลย ทำไมละครับ อีกอย่างผมมีคำถามหลายอย่างคาใจอยู่ (1)ความหลุดพันที่อาจารย์พูดถึงนั้น เมื่อหลุดพ้นแล้วมันจะเป็นอย่างไร (2) ผมยังมีเมียมีลูกอยู่ ผมจะหลุดพ้นได้ไหม (3) ผมจะไปเข้า spiritual retreat ที่อเมริกาใต้ ซึ่งใช้ Ayahuasca
อ่านต่อชังคาราจารยา (Adi Shankaracharya) เป็นโยคีและครูทางจิตวิญญาณชาวอินเดียที่มีชีวิตอยู่ประมาณ ค.ศ. 800 หรือประมาณ 1300 ปีหลังพระพุทธเจ้า จะเรียกว่าถ้าจะเรียนรู้ฮินดูให้ได้ลึกซึ้งในเวลาจำกัดต้องเรียนผ่านชังคาราจารยาก็ว่าได้ วันนี้ผมแปลงานเขียนขนาดสั้นที่ชื่อ Atmabodha หรือ “ความรู้จักตัวเอง” ซึ่งมีคนแปลไว้เป็นภาษาอังกฤษหลายฉบับ แต่ผมเลือกแปลจากต้นฉบับภาษาอังกฤษฉบับที่แปลไว้อย่างสละสลวยโดย Swami Nikhilananda ซึ่งพิมพ์ไว้ตั้งแต่ปีค.ศ. 1947
อ่านต่อจะผ่านไปอีกหนึ่งปีแล้ว ก่อนอื่นขอขอบคุณแฟนๆที่ติดตามอ่านบทความของหมอสันต์มาด้วยดี (โดยปราศจากความรุนแรง หิ หิ) ผมเขียนบล็อกมาราวสิบสองปีแล้ว เขียนไป 1,794 บทความ มีคนเข้ามาอ่านแล้วประมาณ 30 ล้านครั้ง เท่าที่เขียนมามีปัญหาสามอย่างคือ (1)
อ่านต่อ(หมอสันต์พูดแชร์ประสบการณ์กับเพื่อนผู้แสวงหาด้วยกัน เห็นว่าอาจมีประโยชน์ จึงเอามาเขียนไว้ให้ท่านผู้สนใจได้อ่าน) วิธีที่จะรู้จักชีวิต “การจะรู้จักชีวิต ไม่ใช่ด้วยการผ่าศพดูร่างกายให้ละเอียดไปทีละอวัยวะ หรือด้วยการคิดคาดเอาตามตรรกะและเหตุผล เพราะร่างกายก็มีแต่เซลที่ผลัดกันเกิดผลัดกันตายตลอดเวลา ความคิดก็เป็นเพียงการรีไซเคิลข้อมูลเก่าที่เราเคยรับเข้ามา มันจะพารู้จักชีวิตซึ่งเป็นสิ่งที่เราไม่เคยรู้จักมาก่อนได้อย่างไร วิธีคิดอย่างตรรกะเป็นเหตุเป็นผลหรือวิธีที่เรียกกันว่าวิทยาศาสตร์นั้นไม่ใช่วิธีที่จะพาคุณไปรู้จักชีวิตให้ได้มากกว่านี้เพราะวิทยาศาสตร์เป็นเพียงรูปแบบของการคิดหรือเป็นเพียงระบบความเชื่ออย่างหนึ่งแค่นั้นเอง การจะรู้จักชีวิตให้มากกว่าที่เรารู้จักอยู่ตอนนี้มีวิธีเดียว คือคุณต้องทำให้การรับรู้หรือ perception ของคุณแหลมคมขึ้น ถ้าคุณทำให้มันแหลมคมขึ้นและเปิดมันรับข้อมูลเต็มๆ
อ่านต่อ(คืนนี้ผมเพิ่งเสร็จจาก SR16 โล่งใจสบายดี อากาศหนาวเย็นอย่างนี้จึงกางเต้นท์ใต้แสงจันทร์ที่ลานหน้าบ้าน เพื่อนๆมากินข้าวและชมดวงจันทร์ด้วยกันและถ่ายรูปนี้ให้ เป็นภาพมองผ่านเต้นท์กระโจมผ่านป่าหลังบ้านไปหาพระจันทร์ทรงกลด โปรดสังเกตว่าโทรศัพท์สมัยนี้ถ่ายกลางคืนยังเห็นสีเขียวของต้นไม้ได้เลย เล่าให้ฟังเพื่อจะบอกว่าจดหมายฉบับนี้ตอบจากในเต้นท์) สวัสดีครับคุณหมอสันต์ที่เคารพ ผมมีเรื่องรบกวนปรึกษาคุณหมอหน่อยครับ ผมอายุ 42 ปี
อ่านต่อเมื่อวานนี้เราได้ทดลองมีประสบการณ์กับการฝึกนั่งสมาธิแบบคนเดินป่า คือเปลี่ยนตัวเองจาก “ผู้คิด” ไปเป็น “ผู้สังเกต” แล้วเราก็ได้พบจากการคุยกันหลังทดลองนั่งสมาธิว่าไม่ทุกครั้งที่เราจะประสบความสำเร็จในการวางความคิดด้วยการทำสมาธิแบบเดินเที่ยวไปในใจของตัวเองโดยไม่ให้มีภาษาหรือคำพูดเข้ามาครอบ เพราะชื่อว่าความคิดนี้แท้จริงแล้วมีอยู่สองส่วน คือส่วนที่เราคุมได้อันได้แก่การคิดวิเคราะห์บวกลบคูณหาร กับส่วนที่เราคุมไม่ได้อันได้แก่ความคิดที่มันเป็นร่องเก่าของความย้ำคิด (compulsiveness) ซึ่งถูกบากไว้แล้วแต่อดีต มันจะบากซ้ำร้อยเดิมเหมือนล้อรถยนต์ที่หมุนเอาดอกยางวนเวียนกันลงมาสัมผัสหน้าถนนซ้ำซาก และบางความคิดมาแต่ละทีมันมาแรงมาก แต่ว่ามันมีเทคนิคแก้ลำกันแบบเกลือจิ้มเกลือนะ สมัยผมหนุ่มๆผมชอบร้องเพลงลูกทุ่งเพลงหนึ่ง ว่า
อ่านต่อ