(ภาพวันนี้: เทียนหยด) หนูชื่อพญ. … เป็นพชท.2 อยู่ที่รพช. … จังหวัด … ไม่ได้เคยอ่านบล็อกอาจารย์มาก่อน แต่พี่พยาบาลที่เห็นหนูมีความทุกข์แนะนำให้หนูเขียนมาหาอาจารย์ หนูจำใจต้องมาเป็นพชท. อยู่ห่างไกลเพราะโชคไม่ดีตอนจับฉลาก ก่อนออกมาใช้ทุนก็ พูดง่ายว่าหนูอกหักมาด้วย ก็ไม่ได้เสียใจฟูมฟายอะไรนักหรอก เพราะเขาก็ไม่ใช่ว่าเป็นเพื่อนที่ดีอะไร คบกับเขาหนูมีแต่ทุกข์ แต่ออกมาเป็นพชท.หนูยิ่งพบว่าตัวเองทุกข์หนัก หนูเข้าใจว่ามันเป็นความเหงา

สวัสดีครับอาจารย์  ผมติดตามอ่านบทความของอาจารย์มานาน ยิ่งอ่านก็ยิ่งรู้สึกว่าได้ประโยชน์ นำมาใช้ได้กับทั้งตนเอง และคนไข้ด้วยครับ โดยเฉพาะเทคนิคการอ่าน paper ที่อาจารย์สอนแบบอ่านแล้วเข้าใจง่าย (+วิธีหา paper อ่านโดยไม่เสียตังค์ อิอิ) สนุกด้วยครับ เลยตั้งใจเขียน email มาขอบคุณเป็นลายลักษณ์อักษรครับ  ขออนุญาตเล่าประวัติตัวเองสั้น ๆ ประวัติผม Drama

(ภาพวันนี้: โรสแมรี่ เครื่องเทศฝรั่ง) เรียนคุณหมอสันต์ที่นับถือ ไม่รู้จดหมายนี้จะทำให้คุณหมอรำคาญหรือเปล่า คือหนูกับสามียังสรุปกันไม่ได้เรื่องที่จะต้องให้ลูกสาวอายุ 17 ปีฉีดวัคซีน mRNA เข็มสอง จนเครียดทุกวัน หนูอยากพาลูกไปฉีดวัคซีน เรามีลูกสาวคนเดียว ครั้งสุดท้ายคุณหมอตอบเรื่องการฉีดวัคซีนเด็ก คราวนี้หนูรบกวนคุณหมอตอบวัคซีนวัยรุ่นหน่อยเถอะนะคะ ………………………………………………………………… ตอบครับ ปกติผมโยนจดหมายถามเรื่องวัคซีนทิ้งหมดเพราะผมไม่มีข้อมูลอะไรจะมาตอบ แถมตอบไปทีก็เป็นการเรียกแขกพากันมารุมอัดกันที แขกที่ทักท้วงก็ไม่ใช่ใครที่ไหนไกล

ช่วงนี้ผมต้องเร่งเขียนสคริปต์วิดิโอให้ความรู้ที่จะเอาขึ้นเก็บไว้บนอินเตอร์เน็ทเป็นร้อยม้วน เขียนกันจนตาแฉะก็ไม่จบสักที หมอสมวงศ์เห็นคร่ำเคร่งจึงชวนว่าไปเที่ยวใกล้ๆอย่างเพชรบุรีกันไหม ไปพักบ้านญาติของเราเอง เขามีบ้านพักตากอากาศอยู่ที่ชะอำ ผมก็ว่าเออ ดีเหมือนกัน เพราะผมเกิดมายังไม่เคยเที่ยวเพชรบุรีเลย สมัยหนุ่มๆมักต้องไปประชุมแพทย์ที่ชะอำแต่ก็ได้อยู่ในโรงแรมประชุมเสร็จแล้วก็รีบกลับ รอบนี้เรารวบรวมคณะสว.ได้ 7 คน เอารถส่วนตัวไปสองคัน ออกจากกรุงเทพแต่เช้า ไปพบกันที่ถ้ำเขาหลวง เพชรบุรี เมื่อเวลา 9.00 น. ใครว่าลิงไม่เอาไหน

(ภาพวันนี้: หงอนไก่ โผล่ขึ้นมาเอง) เรียน คุณหมอสันต์           ผมอายุ 60 ปี สูง 181ซม. นน. 63 กก. เมื่อเดือนกค. 65

(ภาพวันนี้; ผกากรอง) เรียนคุณหมอสันต์ อยากทราบว่าที่มาของคะแนนความเสี่ยงคิดเป็น% ได้มาอย่างไรคะ ขอบคุณค่ะ ……………………………………………………. ตอบครับ ผมไม่เคยพูดถึงการคำนวณความเสี่ยงตายจากโรคหลอดเลือดหัวใจในบล็อกนี้เลยตลอดราวยี่สิบปีที่เขียนบล็อกมา ด้วยเหตุผล 3 อย่างคือ (1)แม้แต่แพทย์ที่เข้าร่วมประชุมกำหนดหลักเกณฑ์คำนวณความเสี่ยงนี้ยังเถียงกันคอเป็นเอ็นไม่ตกฟาก จนจบลงด้วยการโหวตที่คะแนนชนะกันเฉียดฉิว (2) ผมเป็นหมอหัวใจพันธ์ที่ไม่ชอบคณิตศาสตร์ เพราะผมเป็นเด็กสอบเทียบ ไม่เคยเรียนคณิต ข. (ไม่รู้สมัยนี้ยังมีอยู่ป่าว)

คุณหมอสันต์ที่นับถือ ผมได้ดูวิดิโอคลิปของ … เนื้อหาดีมาก ผมชื่นชมว่าท่านเป็นพระแท้ที่แม่นยำในคำสอนของพระพุทธเจ้า แต่ผมติดใจอยู่อย่างหนึ่งว่าชีวิตนี้ประกอบด้วยขัณฑ์ห้า เมื่อแยกแยะออกไปแล้วก็ไม่มีอะไรเหลือ หายหมดเกลี้ยง ไม่มีอะไรให้ยึดถือเป็นตัวตนได้ แต่ผมกังขาว่าเมื่อไม่เหลืออะไรแล้วใครเป็นผู้ไปรับรู้นิพพานละครับ (ถ้าได้ปฏิบัติจนลุนิพพาน) แล้วถ้าชีวิตดับ ขัณฑ์ห้าแยกกันไปหมดไม่เหลืออะไร แล้วจะไปพยายามบรรลุโสดา สกิทา อนาคา กันไปทำไมละครับ ตรงนี้ไม่มีใครตอบผมได้ ผมพยายามติดต่อจนถึงตัวหลวงพ่อ …