ช่วงโควิดนี้หมอสันต์มีเรื่องให้บ้าอยู่หลายเรื่อง รวมทั้งม้าไม้ซึ่งรอการซ่อมแซมหลายตัว พอตั้งท่าจะซ่อมม้า ม้าก็วิ่งมาหากันใหญ่ นับรวมกันได้ตอนนี้มียืนรอและนอนรอต่อคิวอยู่ในห้องเก็บของแล้วรวมทั้งสิ้นสี่ตัวถ้านับตัวที่ไม่มีขาเป็นหนึ่งตัวด้วย กับอีกหนึ่งหัว(ม้า)ที่ยังไม่มีตัว วันนี้อยู่บ้านกรุงเทพเลยทำตัวแรกเสียที่บ้านกรุงเทพนี่แหละ เป็นม้าไม้โยกเยก เข้าใจว่ามาจากทางจีน เพราะเป็นม้าแบบมองโกลออกศึก คาดผ้าคลุมประดับพู่ห้อยหลากสีลายพร้อย สวมอานและบังเหียนหนักแน่น มีมีดดาบรูปพระจันทร์เสี้ยวเสียบอยู่ข้างอานทั้งสองข้างซ้ายขวาข้างละหนึ่งด้าม ฝีมือแกะสลักไม้อยู่ในระดับ ขอโทษ..แข็งกระโด๊ก สีก็ช่างลิเกซะ เขียว แดง น้ำเงิน ส้ม
อ่านต่อสวัสดีปีใหม่ 2564 ครับ เพิ่งโผล่ออกมาจากวันหยุดยาว เครื่องเย็นไปเสียแล้ว สมองไม่แล่น วันนี้จึงขอเริ่มด้วยเรื่องไร้สาระแทนการตอบจดหมายเรื่องการเจ็บป่วยละกัน อีกอย่างหนึ่งหน้าตาบล็อกดูแปลกไปเพราะผมย้ายที่วางบล็อก ตรงไหนขัดตาก็ไม่เป็นไร ไว้ค่อยๆปรับแก้กันไป หนึ่งสัปดาห์ที่ผ่านมาขณะที่โลกภายนอกกำลังยุ่งกับโควิด19รอบสอง หมอสันต์กบดานนิ่งอยู่ที่บ้านมวกเหล็ก ที่ว่านิ่งความจริงก็ไม่นิ่งเสียทีเดียว มันเป็นการพาตัวเองเข้าสู่ปรากฏการณน้ำตก (cascade phenomenon) คือจากเรื่องเล็กๆเรื่องหนึ่ง นำไปสู่อีกเรื่องหนึ่ง แล้วนำไปสู่อีกเรื่องหนึ่ง เริ่มต้นด้วยความคิดที่จะชวนเพื่อนบ้านใกล้เรือนเคียงมากินข้าวช่วงวันหยุด
อ่านต่อคงเป็นเพราะอกหักจากการที่พายุโนอึลทำให้ไม่ได้ไปผจญภัยที่ภูสอยดาวหรืออย่างไรก็ไม่ทราบ วันหนึ่งจึงเกิดคำถามขึ้นในใจผมว่า “คำว่า “ผจญภัย” หรือ adventure นี้มันคืออะไร” คำตอบที่ตอบให้ตัวเองคือมันก็หมายถึง ประสบการณ์ที่ตื่นเต้นไม่ปกติธรรมดา และหมายความรวมถึงความมีใจกล้าเสี่ยงที่จะทดลองวิธีการ ไอเดีย หรือประสบการณ์ใหม่ๆด้วย
อ่านต่อหลายวันมาแล้ว มีสุภาพสตรีท่านหนึ่งมาหาด้วยเรื่องอื่น ผมนั่งคุยกับเธอยี่สิบนาที เธอเป็น serious lady ผมขอตั้งนิคเนมให้เธอว่าคุณหญิงจริงจังก็แล้วกันนะ ผมขอเล่าถึงตอนหนึ่งของการสนทนา คุณหญิงจริงจัง “คุณหมอคิดว่าอนาคตของมนุษย์ จะเป็นอย่างไร” หมอสันต์
อ่านต่อหมอสมวงศ์เป็นเจ้ากี้เจ้าการวางแผนให้ผมหยุดงานสี่วันเพื่อไปดูดอกหงอนนาคที่ภูสอยดาว โปรดสังเกตมีด 63 บาท เธอระดมสมัครพรรคพวกเหล่าผู้สูงวัยที่เป็นคนกันเองทั้งนั้นได้ 2 รถตู้ 17 คน แล้วจ้างทัวร์ให้จัดการทุกอย่างให้ ทั้งเอารถมารับ จัดหาลูกหาบ เตรียมวัตถุดิบอาหาร เตรียมเต้นท์ สนนราคาหัวละ 4,000 บาท สี่วันสามคืน ที่ต้องใช้เวลาหลายวันกว่าชาวบ้านก็เพราะนี่เป็นชราทัวร์ ต้องเจียมบอดี้
อ่านต่อบนคือฟัก ล่างคือพริก ที่เป็นโรคหงิก วันนี้หมดแรงจากการทำงานเตรียมการสอนทางเว็บบินาร์กับหมออเมริกัน ขอไม่ตอบคำถามหนึ่งวัน คุยเรื่องไร้สาระแทนดีกว่า เพราะตอนนี้ผมกำลังเริ่มโปรเจ็คใหม่อีกแล้ว แถ่น แทน แท้น.. โปรเจ็คสวนดอกไม้หน้ากระท่อม แต่ก่อนจะเริ่มเรื่องโปรเจ็คใหม่
อ่านต่อหลายวันก่อนผมเดินในช็อปปิ้งมอลล์ในกรุงเทพ มีหญิงชราท่านหนึ่งเข้ามาหามาทักว่า “นี่คือคุณหมอสันต์ใช่ไหม” เมื่อผมพยักหน้าเธอก็แนะนำตัวเธอว่าเป็นใครทำให้ผมถึงบางอ้อทันที เธอเป็นเจ้าของคลินิกที่เมืองสระบุรีซึ่งในอดีตผมเคยไปเป็นลูกจ้างของเธออยู่พักหนึ่ง เธอพร่ำถึงอดีตแล้วพูดว่าเธอจำได้แม่นที่ผมเอาเครื่องมือช่างไม้มาตัดแหวนให้คนไข้กลางดึก วันนี้ผมจะขอเล่าเรื่องนี้ให้ฟัง เรื่องมีอยู่ว่าย้อนหลังไปประมาณพ.ศ. 2528 ผมไปเป็นหมอผ่าตัดอยู่ที่โรงพยาบาลสระบุรี เพิ่งจบบอร์ดเฉพาะทางมาใหม่ๆ
อ่านต่อ